Rany się nie goją.

Czy czas leczy rany ?

Czy 
Można wyleczyć się ze złych wspomnień atakujących duszę i ciało w każdą noc?

Czy błędy z przeszłości będą krążyły za nami całe życie?

“Rana” koncentruje się na historii głównej bohaterki Klementyny, która próbuje wyprzeć się swojej tragicznej przeszłości. Pomimo tego że szuka przyczyn, poszukuje winnych swoich czynów, prawda nie daje o sobie zapomnieć.

Czy popełnienie wielkiego grzechu jest tylko jej winą? Czy poszukiwanie innych winnych jest właściwe i czy nie powinniśmy jednak zsyłać Klementyny do piekła ?

Zastanówmy się nad tym czy błędy, które popełniamy są konsekwencją tylko naszego toku rozumowania, przyjętych wartości, czy może są również wynikiem środowiska w którym żyjemy ?

Jak bardzo na nasze zachowanie wpływają inni ludzie, a nawet sytuacja polityczna i gospodarcza? A może jest to późna konsekwencja nieodpowiedniego wychowania? Czyż nie oddziałuje ono na to jakie postawy przyjmiemy w przyszłości?

Z drugiej strony… jak straszne sytuacje muszą się zdarzyć w przeszłości, aby skłonić człowieka do zabójstwa ? 

Bo...dlaczego zabijamy? Co w nas jest? Co się budzi? Skąd to się wyzwala? Mówiąc o zabójstwie nie myślmy tylko o pozbawieniu drugiego człowieka życia. Zabijamy też myśli, marzenia, nadzieję, siebie samych od wewnątrz…

Tak właśnie robią bohaterowie, których wykreował autor.

Wojciech Chmielarz, oprócz postaci Klementyny, stworzył jeszcze wielu destrukcyjnych bohaterów. Każdy z nich poniekąd niszczy siebie i swoich najbliższych.

W czasie czytania Rany można zastanowić się nad odpowiedzią na pytanie:

Czy jeden człowiek może zniszczyć wiele żyć?

Jak się okazuje to nie takie trudne.. 

Aby to zrozumieć spotkajmy się czytając "Ranę" z Elżbietą, Zofią, Karoliną, Marysią, Gniewomirem, Michałem i Mirkiem. Podyskutujmy z nimi o samobójstwach, niechcianych ciążach, romansach, bezmyślności, samotności, alkoholizmie, depresji, odwadze i głupocie. Czyli po prostu o łamaniu norm, zasad i własnych wartości. Bohaterowie są różnorodni dlatego czytelnik może odszukać w danej osobie podobieństwa do samego siebie. Czy nie każdy z nas ma pewne tajemnice, przypadłości, bądź rany, które nie chcą się zagoić pomimo upływu czasu? Każdy z bohaterów został w pewien sposób skrzywdzony...

Te krzywdy są z nimi przez całe życie. 

Rany się nie goją.